Blaut tuska

Þessi vaxtalækkun um eitt prósentustig er eins og blaut tuska framan í fólkið í landinu. Ég batt miklar vonir við 19. mars að það yrðu veruleg lækkun stýrivaxta, en raunin varð önnur.

 Hvernig er hægt að réttlætta þessa háu stýrivexti, ég vil fá góðan rökstuðning fyrir þeim.

Ég kaupi ekki að það þurfi að hafa þessu háu stýrivexti vegna erlendra skuldabréfa.

Fólkið og fyrirtækin í landinu eru að sligast undan háum okur vöxtum.

„Ótrúlega lítil lækkun"

Jóhönnu í formanninn

Þá er Ingibjörg Sólrún búin að taka ákvörðun um að draga sig í hlé.

 Nú þarf einungis að fá Jóhönnu Sigurðardóttir til að taka að sér formennsku í Samfylkingunni, næstu tvö árin og Dag B. Eggertsson i vara formanninn.

Það þarf ekki fleiri orð um það, en að sjálfsögðu er öllum í Samfylkingunni frjálst að bjóða sig fram.

Dæmum í prófkjörunum

Ég tek undir með Merði Árnasyni og dáist af af Ástu Möller. En ég er ekki sammála Sigurði Kára að Sjálfstæðismenn séu almennt að axla ábyrgð með að ákveða að bjóða sig ekki fram í næstu kosningum.

Sigurður Kári gagnrýnir að þingmenn Samfylkingarinnar ætli að sitja áfram, eitt er að ætla sér annað er að fá brautargegni.

Ég vil minna á að prófkjör hafa ekki farið fram og þar er vettvangur þjóðarinnar til að dæma menn úr leik, ef henni sýnist svo, hvort sem þeir eru í Samfylkingu, Sjálfstæðisflokki eða hinum flokkunum.

 

 

Sekt og sakleysi á þingi

Er prófkjörum lokið?

Ég heyrði það í einum af fjölmiðlunum að 51 þingmaður ætli að halda áfram á þingi, en aðeins 12 þingmenn hugsa sér að hætta þingmennsku. Í fréttinni fylgdi að það yrði greinilega ekki mikil endurnýjun.Ég bara spyr eiga þessir 51 einstaklingar ekki eftir að fara í prófkjör og forvöl? Ég hélt það og það er í höndum kjósanda að gefa þeim brautargengi eða ekki.

Einnig fór það ekki framhjá mér frekar en nokkrum öðrum að formaður Samfylkingarinnar er búin að ákveða að hún ætli að vera í öðru sæti í Reykjavík prófkjöri Samfylkingarinnar. Er hún ekki formaður í flokki sem kennir sig við lýðræði?

Ég hélt að hluti af þjóðinni eigi eftir að taka þátt í prófkjöri Samfylkingarinnar í Reykjavík, ég bið lesendur um að leiðrétta mig ef ég fer rangt með.

Ég vona að sá hluti þjóðarinnar sem ætlar sér að taka þátt í prófkjörum flokkanna, gefi nýju fólki tækifæri og gefi þeim sem mesta ábyrgð bera á hruni íslenska efnahagslífsins frí frá þingsetu.

 

Heyr heyr

Tek undir það með Jóni Baldvin að Ingibjörg Sólrún þarf að víkja. Samfylkingin þarf að sýna þá pólitísku ábyrgð að kjósa sér nýjan formann.

Það er ekki nóg að tala um að seðlabankastjórar víki til að sýna ábyrgð og láta svo sinn formann sitja áfram og ætlast til að kjósendur kjósi Samfylkinguna áfram til valda með sama formanninn sem svaf á verðinum með formanni Sjálfstæðisflokksins.

Mér líst vel að fá Jóhönnu eða Jón Baldvin í formanninn og að Samfylkingin lýsi yfir að hún sé tilbúin til áframhaldandi stjórnarsamstarfs, með Vinstri grænum.

Jón vill að Ingibjörg víki

Fallinn með 4,9

Eftir lestur á skýrslu þeirra félaga Gylfa Zoega og Jóns Daníelssonar kemur ýmislegt í ljós að Fjármálaeftirlitið, Seðlabanki Íslands, ráðherrar og starfsmenn ráðuneytanna fá falleinkunn hjá þeim félögum.

Það er með ólíkindum hvernig staðið var að eftirliti með fjármálastofnunum í landinu. Það vantaði allt eftirlit og svo eru Sjálfstæðismenn undrandi að krafa landsmanna sé að víkja mönnum frá störfum, Sjálfstæðisflokkurinn virðist vera alveg veruleikafyrtur og berja hausnum við steininn með því m.a. að verja setu Davíðs Oddsonar í stóli seðlabankans.

Eins er stórum hluta þjóðarinnar ekki viðbjargandi að ætla sér að styðja áfram Sjálfstæðisflokkinn sem seldi (gaf) ríkisbankana til vel valinna vildar vina. Ekki má heldur gleyma sofanda hætti ráðherra Framsóknarflokksins og Samfylkingarinnar sem létu þetta viðgangast án þess að gera neitt róttækt til að stöðva þetta aðgerðarleysi sitjandi í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins.

Það virðist sem þessir þrír flokkar munu verða áfram stærstu flokkar þjóðarinnar eftir komandi kosningar, því ekkert bólar á nýjum framboðum.

Jóhanna Sigurðardóttir er að reyna að klóra í bakkann á þessum 80 dögum sem hún hefur til umráða til að bæta fyrir aðgerðarleysi Samfylkingarinnar með hjálp Vinstri grænna, en gengur ekki of vel með Sjálfstæðisflokkinn í broddi fylkingar í að gera henni verkið erfitt.

Sjálfstæðisflokkurinn sem ætti að skammast sín að vera búinn að koma þjóðinni þangað sem hún er nú stödd.

Davíð Oddsson í formannsstólinn

Öll lætin í kringum Davíð Oddsson eru með ólíkindum. Hann neitar að yfirgefa seðlabankann, hann segist ekkert hafa gert af sér, segist hafa varað við stöðu bankanna. Hafi Davíð varað við því sem gerðist, þá er ábyrgðin á fyrrum forsætisráðherra og formanni Sjálfstæðisflokksins Geir H. Haarde.

En Davíð Oddson ber ábyrgð á einkavinavæðingu ríkisbankanna, hann ber einnig ábyrgð á því að takmarkað eftirlit var með starfsemi bankanna.

Það er með ólíkindum hvað þingmenn Sjálfstæðisflokksins verja sæti Davíðs í seðlabankanum. Er trygglindi við Davíð slíkt, eða óttast Sjálfstæðismenn að ef honum verði vikið úr bankanum að hann muni birtast á næsta landsfundi flokksins og bjóða sig fram til formanns og fari aftur á fullum krafti út í pólitík eins og hann hefur hótað.

Það er óskastaða að Davíð fari fram til formennsku í flokknum og gaman væri að sjá hve margir kjósendum kjósi Sjálfstæðisflokkinn með Davíð í forystu.

Ferskur þingforseti

Það er góð nýbreytni að fá ,,ungann" þingmann í forseta Alþingis. Það hefur skapast hefð að láta gamla og þreytta þingmenn í stól forseta Alþingis, þetta er kannski hluti af skýringunni af hverju þingið er orðið þetta valda lítið.

Það er ekki hægt að hrópa húrra yfir stjórn Sturlu á störfum þingsins, eða setti hann ekki umræðu um áfengi í verslanir fyrsta dag eftir jólafrí, þegar landið logaði í óánægju yfir litlum upplýsingum um hvað ríkisstjórnin væri að aðhafast.

Guðbjartur kjörinn þingforseti

Jóhanna og Kvennalistinn

Mikið er búið að fjalla um Jóhönnu Sigurðardóttir undan farna daga og það virðist vera almenn ánægja með hana og hennar störf.

Einna hæst hefur verið talað um að hana sem ,,heilaga Jóhönnu og hennar frægu setningu sem hún lauk annars skemmtilegri ræðu sinni á flokksþingi Alþýðuflokksins 1994 ,,minn tími mun koma".

Jón Baldvin Hannibalsson, þáverandi formaður Alþýðuflokksins talaði stundum um heilaga Jóhönnu en hann sagði líka oft um Jóhönnu að hún væri svo dugleg á þingi að hún inni á við heilann kvennalista, það er nú ekki hægt að kalla það annað en hól.

En þá var Kvennalistinn með 6 þingkonur á Alþingi.

 

Gott fordæmi

Þetta er gott fordæmi hjá Magnúsi að ákveða að hætta þingmennsku. Það ættu fleiri að ákveða að hætta.

Ef að þeir þingmenn sem nú hafa setið sem lengst á þingi, með örfáum undantekningum, eins og t.d. Jóhönnu og eflaust fleiri, hafa ekki vit á því að hætta vona ég að kjósendur munu gefa frí í komandi prófkjörum flokkanna.

 

Magnús Stefánsson hættir í stjórnmálum